باتری لیتیوم، یون در برابر لیتیوم، پلیمر؛ کدام فناوری بهتر است؟ - وبلاگ ساعتچی

به گزارش وبلاگ ساعتچی، فناوری لیتیوم-یون سابقه بسیار زیادی دارد و سال هاست برای گجت های مختلف مانند گوشی های هوشمند مورد استفاده قرار می گیرد. اما طی چند سال اخیر استفاده از باتری های لیتیوم-پلیمر افزایش پیدا نموده است. این دو فناوری در مقایسه با یکدیگر چه تفاوت ها و شباهت هایی دارند و در نهایت کدام فناوری بهتر است؟ در ادامه به این موضوع می پردازیم.

باتری های لیتیوم-یون چگونه کار می نمایند؟

لیتیوم-یون یک فناوری بسیار قدیمی محسوب می شود سابقه توسعه آن به 1912 برمی شود. اما در سال 1991 بعد از استفاده از طرف سونی، محبوبیت این فناوری به طور قابل توجهی افزایش پیدا کرد. از آن موقع، باتری های لیتیوم-یون انرژی طیف وسیعی از گجت ها، از دوربین ها تا گوشی های هوشمند را تامین نموده اند.

این فناوری به علت چگالی انرژی بالا، فقدان اثر حافظه (که شارژ سلول ها را در گذر زمان سخت تر می نماید) و هزینه فراوری نسبتا پایین، بسیار پیروز ظاهر شده است. این باتری ها از دو الکترود مثبت و منفی ساخته شده اند که به وسیله یک الکترولیت شیمیایی مایع مانند اتیلن کربنات یا دی اتیل کربنات جدا شده اند. به علت ترکیبات شیمیایی استفاده شده، این نوع باتری ها عمدتا مستطیل شکل هستند. ظرفیت باتری لیتیوم یون در طول چرخه شارژ کاهش می یابد و حتی در صورت عدم استفاده تخلیه می شود که چنین چیزی طبیعتا ایده آل نیست.

الکترولیت شیمیایی می تواند در دماهای شدید یا در صورت سوراخ شدن ناپایدار شود و منجر به فرار حرارتی و آتش سوزی شود. البته باید تاکید کنیم چنین اتفاقی به ندرت رخ می دهد.

باتری های لیتیوم-پلیمر چگونه کار می نمایند؟

لیتیوم-پلیمر نسخه جدیدتر فناوری لیتیوم-یون است. سابقه این فناوری به دهه 70 میلادی برمی شود اما در چند سال اخیر برای گجت ها مورد استقبال زیادی قرار گرفته است. این فناوری به خصوص به وسیله شرکت هایی که می خواهند شارژ پرسرعت را برای گوشی های خود ارائه نمایند، استفاده می شود. علت اصلی این موضوع هم ساختار متفاوت باتری های لیتیوم-پلیمر است که در برابر فشارها مقاومت بیشتری از خود نشان می دهند.

این نوع باتری ها هم دارای الکترود مثبت و منفی هستند اما به جای الکترولیت مایع، از الکترولیت جامد یا ژل مانند استفاده می نمایند. در نتیجه باتری های پلیمری می توانند طراحی انعطاف پذیر و بهتری را به ارمغان بیاورند. از سوی دیگر باید به کاهش احتمال نشت الکترولیت و در نتیجه کاهش فرار حرارتی اشاره کنیم. به زبان ساده، این نوع باتری ها کمی ایمن تر هستند. با این حال همچنان خطرات مربوط به سوراخ شدن و گرم شدن بیش از حد هم برای آن ها وجود دارد.

یکی از ایرادات اصلی این فناوری این است که هزینه ساخت چنین باتری هایی بسیار بالاتر است و در نتیجه گوشی های مبتنی بر این نوع باتری ها قیمت بالاتری دارند. بعلاوه باید خاطرنشان کنیم چرخه عمر این باتری ها کوتاه تر است و باتری های لیتیوم-پلیمر نسبت به باتری های هم میزان لیتیوم-یون انرژی کمتری ذخیره می نمایند.

تفاوت های کلیدی

هر دو باتری طبیعتا مزایا و معایب خود را دارند. اما به طور کلی، باتری های لیتیوم-یون بالاترین ظرفیت را با کمتری قیمت ارائه می دهند. به همین دلیل اگر خواهان خرید گوشی ارزان با عمر باتری مناسب هستید، این فناوری مثمر ثمر واقع می شود. سرعت تخلیه شارژ باتری های لیتیوم-یون هنگامی که مورد استفاده قرار نمی گیرند کمی بالا است ولی این موضوع برای کاربرانی که همیشه گوشی آن ها روشن است، اهمیت زیادی ندارد.

باتری های لیتیوم-پلیمر اندکی امن تر هستند که این موضوع برای باتری های مبتنی بر سرعت شارژ بسیار بالا حائز اهمیت قابل توجهی است. بعلاوه این نوع باتری ها در صورت عدم استفاده هم با سرعت کمتری شارژ از دست می دهند. ضمناً همانطور که گفتیم هزینه ساخت این نوع باتری ها بالاتر است.

در نهایت باتری های لیتیوم-پلیمر به علت انعطاف پذیر در بدنه، وزن پایین تر و امنیت بیشتر، روز به روز در گوشی های بیشتری تعبیه می شوند. البته به علت مزایایی که باتری های لیتیوم-یون ارائه می دهند، این نوع باتری ها تا سال های سال در گجت های ارزان قیمت و گجت های نیازمند باتری های حجیم مورد استفاده قرار خواهند گرفت.

منبع: Android Authority