در کنسرت شب گذشته تالار وحدت چه گذشت؟ ، دلشوره داشتم؛ نمی دانستم کسی می آید یا نه ... - وبلاگ ساعتچی

به گزارش وبلاگ ساعتچی، فضای تالار وحدت این بار با رنگ و لعاب موسیقی مازندران آمیخته شد. البته نه یک رنگ که چندین رنگ. بچه ها، زنان و مردان مازنی از 10 سال تا 60 سال با پوششی خوشرنگ به صحنه تالار وحدت صفا بخشیدند و بدون اینکه لحظه ای از انرژی شان کم گردد، مخاطبان را به سفر شمال ایران بردند.

به گزارش وبلاگ ساعتچی، شامگاه دوشنبه تالار وحدت میزبان گروه آوای تبری بود. گروهی که پر بود از جمعیت زنان و مردان؛ از 10 ساله تا 60 ساله. همه و همه در حالی که لحظه ای لبخند از چهره شان نمی رفت، می خواندند، دست می زدند و می نواختند.

اعتراف به دلشوره ها قبل از برگزاری یک کنسرت/ همه از موسیقی خود حمایت می نمایند الا مازنی ها!

گروه آوای تبری شب گذشته تنها به اجرای موسیقی نپرداخت، بلکه آداب و رسوم موسیقی مازنی را هم تصویر کرد؛ از تشت نوازی گرفته تا دسرکوتن نوازی بچه ها و نوجوان ها. اجرای این گروه به گونه ای نبود که صرفا افرادی به روی صحنه بیایند، بخوانند و بروند. فضا صمیمیت بسیار داشت. تا حدی که با ورود به سالن همان طور که خود گروه هر لحظه لبخند به لب داشتند، مخاطبان هم با آنها می خندیدند.

اجرای گروه آوای تبری همانند اجرای بسیاری دیگر از گروه های نواحی حال خوب به تماشاگران منتقل می کرد و نکات آموزنده بسیار که شاید یکی از آنها اهمیت کارِ گروهی باشد!

البته باید در نظر بگیریم که روی صحنه رفتن تعداد زیادی از اجرانمایندگان، آن هم در قالب موسیقی نواحی نیازمند حمایت دولتی است؛ چراکه این کنسرت ها به خودی خود قیمت بلیت کمتری را نسبت به سایر ژانرهای موسیقی در نظر می گیرند و اگر حمایت و بودجه دولتی در کار نباشد، دستمزد چندانی به تک تک اعضای گروه تعلق نمی گیرد و شاید حتی اینگونه بتوان گفت که صرفا برای دل خودشان می خوانند و می نوازند. با این حال همان طور که جلال محمدی، سرپرست گروه هم گفت، در بین گروه های موسیقی مازندرانی شاید آوای تبری از معدود تیم هایی باشد که می تواند به تهران بیاید و اجرا کند و سایر گروه ها تا لاهیجان هم نتوانند بروند.

در جریان برگزاری این کنسرت، سرپرست گروه چندین بار از تماشاگران خواست که از موسیقی مازندران حمایت نمایند و به صراحت گفت: لرها، کردها، ترک ها ... همه و همه از موسیقی خود حمایت می نمایند، بجز مازندرانی ها. قبل از اینکه کنسرت را برگزار کنیم، دلشوره گرفته بودیم که آیا کسی می آید یا نه؟ اگر تهران هستید، مازندرانی بمانید. فارسی حرف نزنید. نگذارید زبان ما از بین برود.

به هر حال فارغ از نگرانی های برگزارنمایندگان، کنسرت گروه آوای تبری در شامگاه دوشنبه (12 تیرماه)، به گونه ای بود که حتی اگر مازندرانی هم نبودید، از آن لذت می بردید؛ چراکه در اینجا کلام و زبان، به معنای زبان جهانی موسیقی رنگ حقیقت می بخشید و و صدای خواننده ها جدا از سازها نبود، بلکه ساز بود.

من اعصاب دست و پایم را از دست دادم اما امروز ... | این آلبوم موسیقی به درد بیماران مبتلا به سرطان می خورد