گزینه فدراسیون فوتبال برای راهنمایی تیم ملی لو رفت! ، مقاومت تاج شکسته شد
به گزارش وبلاگ ساعتچی، مقاومت مهدی تاج بالاخره شکسته شد و او نام یکی از گزینه های خارجی راهنمایی تیم ملی را فاش کرد.
به گزارش وبلاگ ساعتچی آنلاین، فلیکس سانچز کیست و آیا به کار فوتبال ایران می آید یا خیر، نامی که اخیرا بصورت غیرمستقیم ازسوی رئیس فدراسیون مطرح شده است.
تاج البته مستقیما از فلیکس سانچز نام نبرده اما اشاره به مذاکره با سرمربی سابق تیم ملی قطر مقصدی به جز همین نام ندارد. اگر این اتفاق رخ بدهد، ایران و قطر رسما مربیان شان را با هم عوض نموده اند. فلیکس از چند جهت، گزینه ایده آلی برای نیمکت تیم ملی است و از چند جهت دیگر، انتخابی بحث برانگیز برای فدراسیون فوتبال خواهد بود. در حقیقت این انتخاب مزایای خاص خودش را دارد اما نمی توان با اطمینان کامل آن را مثبت دانست و نواقص احتمالی را هم نادیده گرفت. از همه جالب تر اینکه فدراسیون میخواهد سرمربی تیم ملی را در بیست وهشتمین روز از اسفند معرفی کند. در حقیقت سرمربی نو تیم ملی به محض پشت سر گذاشتن معارفه، باید تیم ملی را به اردو ببرد. انتخاب این تاریخ نشان می دهد که سطح تصمیم گیری ها در فدراسیون فوتبال، چگونه است.
خاصیتی که لازمش داریم
فلیکس سانچز کیست؟ این مربی در بارسلونا متولد شده و بدون داشتن سابقه بازی، برای یک دهه در آموزشگاه فوتبال بارسا کار نموده است. در حقیقت نخستین چیزی که این مربی را تعریف می نماید، تجربه کارکردن در رده پایه در یکی از برترین آموزشگاه های دنیای فوتبال است. او وقتی به لاماسیا رفت که فقط 21 ساله بود و تا 31 سالگی نیز در این آموزشگاه باقی ماند. در حقیقت ریشه های ذهنی او به عنوان یک مربی، در لاماسیا شکل گرفتند. سال 2006 بود که سانچز تصمیم به ترک اسپانیا گرفت. قطری ها برای راه اندازی آموزشگاه بزرگ اسپایر، تحت تأثیر توانایی استعدادیابی در فوتبال اسپانیا بودند و سانچز به سرعت به عضو مهمی از این آموزشگاه تبدیل شد. او نسل نوی از پسران نوجوان را در قطر تحویل گرفت و آنها را در مسیر فوتبالیست شدن قرار داد. قطری ها هم متوجه شدند که باید به این مربی و سبک اش اعتماد نمایند. او بعد از 5 سال کار کردن در اسپایر، راهنمایی تیم ملی زیر 19 ساله های قطر را بر عهده گرفت و با این تیم قهرمان آسیا شد. او تیم زیر 23 ساله های این کشور را هم روی سکوی سوم قاره کهن قرار داد.
موفقیت بزرگ سانچز اما بعد از انتقال به تیم بزرگسالان رقم خورد؛ جایی که او توانست قطر را به قهرمان آسیا تبدیل کند و بزرگ ترین موفقیت تاریخ فوتبال این کشور را بسازد. چرا این موفقیت اصلا تصادفی نبود؟ چون سانچز با همین تیم از رده پایه کار کرد و آن را به بلندترین قله در فوتبال آسیا رساند. ستاره هایی مثل معز علی و اکرم عفیف، از دل همین سیستم بیرون آمدند و با یک برنامه ریزی منطقی، چهره فوتبال قطر در آسیا را عوض کردند. با نشاندن سانچز روی نیمکت، ما صاحب آخرین مربی قهرمان آسیا خواهیم شد؛ مردی که بدون شک اقبال عمومی نسبت به جذبش بیشتر از مربیان داخلی است. مسن ترین تیم جام جهانی در این مقطع، بیشتر از همواره به استعدادهای جوان احتیاج دارد. در ایران خبری از آموزشگاه اسپایر نیست و کشف مهره های جوان را خود فلیکس باید با توجه به سیستم فوتبال باشگاهی انجام بدهد. فوتبال ایران در این مقطع بیشتر از همواره به جوانگرایی احتیاج دارد و این تغییر نسل با حضور یک مربی مثل فلیکس که عمرش را صرف کشف استعدادهای جوان نموده، ممکن خواهد شد. این را هم از یاد نبریم که فدراسیون گزینه های خارجی متعددی ندارد و دستش برای انتخاب یک مربی خارجی برای تیم ملی چندان باز نیست.
نیمکت، بزرگ تر از مربی؟
این گزینه را باید از زاویه دیگری هم مورد آنالیز قرار داد. حقیقت آن است که سانچز، هرگز به جز قطر در کشور دیگری تجربه جدی مربیگری نداشته است. نتایج او با تیم ملی قطر در جام جهانی نیز افتضاح بودند. این تیم با 3 شکست متوالی از تورنمنت کنار رفت شد و به نظر می رسید بازیکنانش به خصوص از لحاظ روحی، اصلا آماده شرکت در چنین تورنمنتی نیستند. شاید نیمکت تیم ملی بزرگ تر از سانچز باشد و این موضوعی است که همواره دردسرساز خواهد شد. در دوران اسکوچیچ نیز این مسئله بارها برای تیم ملی حاشیه درست کرد و در نهایت به رقم خوردن تغییر قبل از آغاز جام جهانی ختم شد. در حقیقت فلیکس سانچز یک تیم مستعد از پسربچه های قطری را تحویل گرفته و با همانها پله پله بالاتر رفته است. اگر او مربی خوبی نبود، قطری ها برای جام جهانی به او اعتماد نمی کردند اما تضمینی وجود ندارد که او بتواند یک پروژه تازه و متفاوت را با حضور ستاره های ایرانی برای تیم ملی مشخص کند.
همه می دانند که در ایران امکانات کافی برای پرورش استعدادهای نو در اختیار سانچز قرار نمی گیرد. او در یک تقویم شلوغ سرمربی تیم ملی می گردد و درصورت رسیدن به این جایگاه، باید تمرکزش را روی مسائل اولیه تیم بگذارد. در نتیجه شانس تیم سازی و پرورش نسل برای این مربی در فوتبال ایران به حداقل خواهد رسید. پس تردیدهایی در خصوص این انتخاب وجود دارد که باید جدی گرفته شوند. سانچز را در قطر با وجدان کاری و مرخصی های محدودش می شناختند اما در فضای فوتبال ایران، انتظارات بزرگ تری از این مربی وجود خواهد داشت.
منبع: همشهری آنلاین