بازتاب جهانی تولید رنو با موتور پراید در ایران! - وبلاگ ساعتچی

به گزارش وبلاگ ساعتچی، داستان برخی خودروهای افسانه ای است که عمری بسیار فراتر از حد معمول پیدا می کنند. یک وب سایت آمریکایی در مطلبی به ماجرای تولید رنو پی کی در ایران پرداخته است.

به گزارش وبلاگ ساعتچی ، برخی از خودروها، پس از پایان عمر معمول خود، به کشور دیگری پناه می برند و پیروز می شوند در آنجا به طور مخفیانه زندگی نوی را آغاز کنند. فولکس واگن بیتل یکی از این خودروها بود که مدت ها پس از ناپدید شدن از خیابان های اروپا و آمریکا، در مکزیک و برزیل همچنان تولید شد. سیتروئن 2CV نیز در قالب مدلی با نام IES سوپر آمریکا در آرژانتین برای چند سال تولید شد. خودرویی که به تازگی یافتم اما به طور ویژه ای هیجان انگیز است زیرا ترکیبی از دو خودروی کاملاً فرق دارد که در اتحادی نامبارک اما شگفت انگیز، در ایران به هم پیوستند.

به نقل از پدال، خودروی اصلی بحث ما، نسل اول رنو 5 است. یکی از اولین هاچ بک های ساب کامپکت واقعی که پیشگام برخی جزئیات طراحی بود که تا امروز در خودروهای مدرن می بینیم. خودروی دیگر هم کیا پراید است که در آمریکا با نام فورد فستیوا عرضه می شد؛ اما ارتباط این دو ماشین چیست و چه ربطی به ایران دارند؟

در سال 1976، رنو به یک شرکت ایرانی بنام سایپا جواز تولید رنو 5 را با نام سپند به صورت تحت لیسانس داد (نویسنده جریان تولید سپند در ایران را کاملاً اشتباه بیان کرده است). سپند مثل رنو 5 خیلی خوب فروخت اما رفته رفته قدیمی شد و سایپا هم سراغ انعقاد قرارداد با رنو برای تولید نسل دوم رنو 5 نرفت. این یعنی رنو 5 متعلق به سال 1972 همچنان در دههٔ 90 در ایران تولید می شد.

نسل دوم رنو 5

از سوی دیگر، در سال 1993 سایپا جواز تولید کیا پراید را دریافت کرد و درنتیجه، این شرکت پراید را جایگزین رنو 5 قدیمی کرد. بااین حال، سایپا خط تولید رنو 5 را به یک شرکت ایرانی دیگر بنام پارس خودرو فروخت و تولید سپند همچنان ادامه یافت. در سال 2000 اما رنو به دلایل ژئوپلیتیکی، رابطۀ خود را با پارس خودرو قطع کرد و بنابراین، واردات قوای محرکه و سیستم تعلیق رنو 5 از فرانسه متوقف شد. در همان دوران، سایپا پارس خودرو را تصاحب کرد و حالا دو شرکت به هم پیوستند. در این شرایط، پارس خودرو باید چه کار می کرد؟ آن ها خط تولید بدنهٔ رنو 5 را داشتند اما هیچ کدام از قطعات فنی را در اختیار نداشتند. بااین حال، پارس خودرو حالا بخشی از سایپا بود و به پیشرانه و پلت فرم کیا پراید دسترسی داشت. نتیجهٔ این معادله چه می شود؟!

نتیجه، ساخت خودرویی ترکیبی با پلت فرم و پیشرانهٔ پراید ولی با بدنهٔ رنو 5 بود! البته تفاوت های زیادی بین این دو خودرو وجود دارد. نسل اول رنو 5 هرچند خودرویی دیفرانسیل جلو بود ولی پیشرانهٔ طولی داشت درحالی که پراید از ترکیب مدرن تر دیفرانسیل جلو با موتور عرضی استفاده می کرد. علاوه بر این، فاصلهٔ عرضی چرخ های جلو در پراید حدود 10 سانتی متر و در عقب حدود 15 سانتی متر بیشتر از رنو 5 بود. به همین دلیل، برای خودروی نو که سپند پی کی نام گرفت، بچه گلگیرهای پلاستیکی طراحی شد تا بیرون زدگی چرخ ها را پوشش دهد. پیشرانهٔ برگرفته از پراید حدود 62 اسب بخار قدرت داشت اما مهم تر اینکه موتور نو امکان تجهیز به سیستم تهویه را هم فراهم می کرد که در کشوری مثل ایران آپشن مهمی محسوب می شود.

از دید من، بچه گلگیرهای پلاستیکی مشکی و حالت عریض تر پی کی، به این خودرو ظاهری اسپرت و تهاجمی بخشیده که تا حدودی یادآور رنو 5 توربوی افسانه ای است. من واقعاً این نسخهٔ عجیب از رنو 5 را دوست دارم و موضوع باورنکردنی اینکه تولید این خودرو با به روزرسانی های مثل چراغ های عقب نو، تا سال 2008 همچنان ادامه پیدا کرد.

5858